De eerste hoorn is ontstaan doordat een oermens eens op het idee kwam om op een bepaalde manier onder op een hoorn van een dier te blazen. De ontwikkeling van de hoorn en andere muziekinstrumenten kwam pas op gang, toen de mens met nieuwe materialen, als hout, boomschors en ivoor ging werken. Bij de ontdekking van metalen kwam de ontwikkeling van de hoorn in een sneltreinvaart en verschenen weldra, als opvolgers van de met metaal omwikkelde hoornen hoorns, de eerste metalen hoorns. Een volgend stadium was de toevoeging van het mondstuk, wat het vormen van de juiste tonen aanzienlijk vergemakkelijkte.

Bij een enkelriet instrument trilt het riet tegen het hout, bij een dubbelriet instrument trillen twee rietjes tegen elkaar, maar bij een koperblaasinstrument trillen de lippen tegen elkaar. Door middel van het veranderen van de lipspanning verandert de frequentie waar de lippen in trillen en dus ook de toonhoogte.

De meest gangbare minimumleeftijd is 7 jaar, de voortanden moeten namelijk volgroeid zijn. Een beugel of kunstgebit hoeven geen bezwaar te zijn. 

In het eerste jaar wordt gewerkt aan toonvorming, een goede houding, ademhaling, luisteren naar jezelf, notenschrift en basisbegrippen in de muziek. Het tempo waarin gewerkt wordt bepaald de leerling zelf, ondersteunt door een lesboek. Als aanvulling op het leerboek worden liedjes gebruikt die aansluiten bij de belevingswereld van de leerling.